Gin - anglosaski rodzaj jałowcówki, bezbarwny, klarowny napój alkoholowy.
Po destylacji zacieru z dodatkiem jagód jałowca pospolitego powinien zawierać 35% - 40% alkoholu. Dry gin i London dry gin to jego dwa najpopularniejsze rodzaje.
Zazwyczaj jest mieszany z innymi napojami, by złagodzić cierpki i gorzki smak. Jest jednym z najbardziej popularnych napojów alkoholowych używanych do drinków. Uznawany za alkohol dający się mieszać ze wszystkim, najczęściej z tonikiem, ew. sokiem (napojem) cytrynowym lub pomarańczowym (tzw. Gin Collins). Natomiast gin wymieszany z wermutem daje w efekcie martini.
Wermut - wino aromatyzowane dodatkami ziołowymi i korzennymi[1] (najczęściej piołunem, a także szałwią, kolendrą, goździkami, gałką muszkatołową i in.). Zawartość alkoholu waha się w granicach 12-20% obj. (może być wzmacniane alkoholem). Bywa dosładzane cukrem lub karmelem. Nazwa trunku pochodzi od niemieckiego słowa Wermut oznaczającego piołun.
Triple sec - grupa słodkich likierów pomarańczowych zawierających 40% alkoholu. Likier sporządzany jest z nalewu na świeże i suszone skórki różnych odmian pomarańczy, łącznie z odmianą Curacao. Triple sec narodził się we Francji w XIX wieku. Nazwa w dosłownym tłumaczeniu to ?potrójnie wytrawny?. Nie oznacza to jednak, że przeciętny Triple Sec jest 3 razy bardziej wytrawny niż Orange Curaçao. Fraza ?triple? oznacza w tym wypadku, że alkohol bazowy, na podstawie którego stworzony jest likier, był destylowany 3 razy. Spór o pierwszeństwo produkcji toczą marki Combier i Cointreau.
Grenadyna - syrop z owocu granatu, używany często jako składnik koktajli (alkoholowych i bezalkoholowych).
Ze względu na dużą gęstość i ciężar właściwy syrop grenadyna osiada na dnie szklanki, co pozwala na przygotowanie koktajli wielokolorowych. Grenadyna jest niezbędna do przygotowania koktajlu Tequila Sunrise.
Dolewanie grenadyny do herbaty, zamiast syropu malinowego, jest popularne na południu Europy.
Woda gazowana, woda sodowa - woda pitna sztucznie nasycona dwutlenkiem węgla. Została wytworzona po raz pierwszy około połowy XVIII wieku przez chemików (źródła podają różne nazwiska, na przykład Joseph Priestley, Johann Jacob Schweppe), którzy przepuszczali przez wodę dwutlenek węgla otrzymywany z sody i kwasu. Stąd przyjęła się nazwa ?woda sodowa? dla określenia tego napoju z bąbelkami, która nie ma jednak nic wspólnego z obecnością w nim sodu. Z chemicznego punktu widzenia woda gazowana jest wodnym roztworem kwasu węglowego oraz kationów metali (wapnia, magnezu, sodu, potasu) i anionów (głównie wodorowęglanowych, siarczanowych, chlorkowych). W smaku jest lekko kwaśna.
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Copyright © .
